Dag Jo, het ga je goed!

Achttien was hij toen het verhaal van Interieur Vervaet voor hem begon. Binnenkort zet Jo Vervaet, de pater familias en drijvende kracht achter het bedrijf, een stap terug. We hadden het met hem over de mooie en minder mooie momenten van zijn carrière en droomden samen over de toekomst. 

© Isabeau Reynvoet

Je was achttien toen het verhaal van Interieur Vervaet begon. Kan je ons daar wat meer over vertellen? 

Mijn ouders hadden een schilderszaak en als kind moesten we allemaal wel eens meehelpen in de winkel. Na de lagere graad van de humaniora zag ik het niet meer zitten om te studeren en stuurden mijn ouders me naar de vakschool, vier jaar voor schilderen en één jaar voor vloerbedekking. Toen ik achttien was, begon ik meteen te werken in het bedrijf van mijn ouders. Waar ik op 29 juni nog op de schoolbanken zat, stond ik de volgende dag al op de ladder om te schilderen.

Omdat het samenwerken met mijn vader niet altijd even vlot verliep, besliste ik na een tijd om zelfstandig te beginnen. Ik focuste steeds meer op vloerbedekking en op aanraden van een van de fabrikanten van linoleum ging ik me specialiseren in het plaatsen dat materiaal. Het bedrijf groeide, we verhuisden van de Lepelstraat naar de Kasteeldreef. En de rest is geschiedenis. (lacht) 

welke personen speelden een belangrijke rol in jouw leven en de groei van Interieur Vervaet?

Eerst en vooral mijn vrouw Martine. Zonder haar stonden we niet waar we nu staan. Ze is kleuterleidster van opleiding, maar heeft haar leven volledig toegewijd aan de zaak. Zo ontving zij de klanten in de winkel terwijl ik de baan op was én voedde ze twee kinderen op in de tussentijd. Daar ben ik haar ontzettend dankbaar voor. 

Verder heb ik veel gehad aan de steun en het advies van Johan Van Hyfte, een technisch adviseur. Er zijn heel wat technische zaken die je niet leert op school en daarin stond hij mij met raad en daad bij. Verder is hij een topverkoper en een zeer intelligent man. Het was hij die ons aanraadde om deel te nemen aan de beurzen en zo staan we bijvoorbeeld al vanaf de tweede editie elk jaar op de Gentse bouwbeurs. 

“Ik heb vierenveertig jaar lang mijn hart en ziel in het bedrijf gestopt. Nu wordt het tijd om de rust op te zoeken. ”

Wat was voor jou het dieptepunt van je carrière? 

Ik ben heel ziek geweest, had drie kankers op drie jaar tijd. Ik werd me toen bewust van de eindigheid van het leven en dat heeft me als mens serieus veranderd. Ik herinner me goed dat ik van mijn laatste klant kwam voor ik aan de chemo zou beginnen. Ik reed het terrein op, zette mijn camionette aan de kant en wist dat de kans bestond dat ik nooit nog een meter linoleum zou leggen. Ik geneesde gelukkig en startte OIGO op om andere kankerpatiënten te helpen. 

Wat waren voor jou de absolute hoogtepunten van de voorbije jaren? 

Dat zijn er drie. Ten eerste de verhuizing naar de locatie in de Kasteeldreef. Ik wist dat dit enorm veel deuren ging openen. Een tweede hoogtepunt waren de bezoeken aan de wereldbeurs over linoleum in Duitsland. Elke twee jaar komen alle fabrikanten van vloerbedekking daar samen. Dat is voor mij een echte hoogdag. Een derde hoogtepunt zijn mijn deelnames aan het Belgisch Kampioenschap linoleum plaatsen. Ik heb ze nooit gewonnen, maar ging wel steeds met een tweede of derde plaats naar huis. Zo mocht ik uiteindelijk ook een keer deelnemen aan het wereldkampioenschap. Wel jammer dat de wedstrijd toen in Amsterdam plaatsvond. Ik was graag naar een meer exotische bestemming geweest. (lacht)

Hoe ziet de toekomst eruit voor jou? 

Ik heb vierenveertig jaar lang mijn hart en ziel in het bedrijf gestopt. Nu wordt het tijd om de rust op te zoeken. Ik wil veel reizen, de wereld zien. De volgende generatie is aan de beurt en ik vertrouw erop dat Kim en Jens mijn levenswerk met evenveel passie en toewijding zullen verderzetten. 

In naam van het volledige team willen we Jo bedanken voor de prachtige jaren. We wensen hem een deugddoend pensioen toe.